Nieuws

27 augustus 2009 - De handcommunie heeft, hoewel als uitzondering toegestaan, veel bijgedragen aan het verlies van eucharistisch besef. Mede daarom willen de bisschoppen van de Congregatie voor de Eredienst en de Discipline van de Sacramenten dat de tongcommunie als norm opnieuw bevestigd wordt. Naar nu pas bekend is geworden, hebben deze bisschoppen op 12 maart nagenoeg unaniem gestemd voor een reeks liturgische aanbevelingen aan paus Benedictus. Deze zouden hem op 4 april zijn aangeboden door de prefect van de Congregatie, de Spaanse kardinaal Antonio Cañizares Llovera.
Naast de herbevestiging van de tongcommunie, zou een juiste, oostwaartse gebedsrichting voor een celebrerende priester opnieuw ingevoerd moeten worden, in ieder geval voor die delen van de Mis waarvoor dat passend is, met name het eucharistisch gebed. Ook het Latijn zou zijn plaats in de Misviering moeten terugkrijgen, op zijn minst in kathedralen, terwijl de inleiding van het missaal zou moeten worden aangepast om minder ruimte te geven voor misbruiken.
 
Dit bericht, afkomstig van journalist Andrea Tornielli van Il Giornale, kreeg onmiddellijk tegengas vanuit het Vaticaan. Via de persdienst liet Rome weten dat er op dit moment geen plannen bestaan voor aanpassing van de liturgie. Maar een Amerikaanse bisschop meldde deze week voortaan zelf de Mis weer met het gezicht naar het oosten te vieren. Ten minste één bisschop die vooruitkijkt, grapte een commentator.
 
De stap van de Congregatie voor de Eredienst is er hoe dan ook weer een in de goede richting: het herstel van de eigen traditionele liturgie. Dat is ook de richting van de paus. Het is bekend dat paus Benedictus zelf de tongcommunie uitreikt en bij de handcommunie graag een compenserend gebaar ziet, zoals knielen. Maar de paus weet ook dat hij voor een immens bestuurlijk probleem staat. De Kerk is – als organisatie – na het Tweede Vaticaans Concilie zo van haar ankers geslagen, dat het lange tijd zal vergen haar weer in het rechte spoor te brengen. Je kunt nu eenmaal een vrijzinnige revolutie niet op slag compenseren met een orthodoxe terugwenteling, zoals sommige ongeduldigen zich weigeren te realiseren. Het vergt stuurmanskunst, temeer omdat niet alles wat nieuw is, ook fout is.

In gesprek met KN in 2006 vergeleek de Duitse liturgiekenner Gabriel Steinschulte de paus met de kapitein van een supertanker, die nu en dan een tikje tegen het stuurrad geeft, bijvoorbeeld toen hij de puntjes op de i zette in de vertalingen van de instellingswoorden van de Mis. “Niemand merkt wat”, aldus Steinschulte. “Maar we komen heel ergens anders uit.” Een jaar later vaardigde de paus het motu proprio Summorum Pontificum uit, waarin hij de Tridentijnse rite in ere herstelde. Ook daar is het effect nog lang niet van uitgewerkt.
 
We zien de boeg van het schip nu echt bewegen, maar het kan nog even duren voordat we land in zicht krijgen.

Bron: Katholiek Nieuwsblad; Henk Rijkers
http://www.katholieknieuwsblad.nl/archief/Artikelen/2009/8/27/Liturgische_perestrojka?