Nieuws

HILVERSUM (ANP) 14 april 2010 - Behalve het dossier seksueel misbruik houdt ook de liederenrel de gemoederen binnen de Nederlandse Rooms-Katholieke Kerk al weken bezig. Twee bisschoppelijke censoren bepaalden eerder dat een aantal liederen niet meer in de katholieke eredienst mag worden gezongen. Bisschop Gerard de Korte van het bisdom Groningen-Leeuwarden zei daarop in dagblad Trouw dat een landelijke commissie dat moet bepalen. Die publieke actie kwam de bisschop duur te staan. Hij ontving een vertrouwelijke 'dolksteekbrief' van zijn collega-bisschop Wim Eijk. Die lekte uit. Een nieuwe rel was geboren. Gisteren werd de ongekend felle brief van de aartsbisschop besproken tijdens de Nederlandse bisschoppenconferentie. Vijf vragen van het ANP aan bisschop Gerard de Korte over de kwestie.
Die liederenrel, waar ging dat nou precies over?
"De liederen uit de zondagmissaaltjes, de liturgieboekjes die in de eredienst worden gebruikt, zijn getoetst door twee bisschoppelijke censors. In dit geval een censor van het bisdom Den Bosch en het aartsbisdom Utrecht. Het staat elke bisschop vrij de liederen aan een toetsing te onderwerpen. Van een aantal liedjes is nu gezegd dat ze minder goed passen bij de eredienst. Door berichten in de media was het beeld ontstaan dat de afgekeurde liedjes in geen enkel bisdom meer mochten worden gezongen. Daardoor ontstond er onrust in mijn bisdom."

Die liederen mogen wel gewoon worden gezongen?
"Ja, totdat de bisschoppen in Nederland gezamenlijk een ander liedbeleid hebben gemaakt. Dat is ook wat er gisteren is besproken tijdens de vergadering van de bisschoppen. Het werk van de censors geldt voor de boekjes die in hun bisdom uitgegeven worden maar heeft geen landelijke implicatie. Elke diocesane bisschop heeft zijn eigen verantwoordelijkheid voor het liturgisch beleid. De in het nieuws gekomen zogenaamde 'afgekeurde' liederen mogen dus door de zangkoren van het bisdom Groningen-Leeuwarden gezongen worden. Ze staan namelijk ook in de andere gezangbundel, die veel parochies gebruiken.''

U kreeg een ongekend felle brief van uw collega-bisschop Wim Eijk en diens hulpbisschoppen omdat u zich publiekelijk had uitgelaten over de kwestie. Wat vond u daarvan?
"Tijdens de Nederlandse bisschoppenconferentie in Zeist is de toon van de brief besproken. Want de toon is vrij scherp, ja. Bisschop Eijk was nogal boos en dat liet hij duidelijk merken in de brief.''

Waarom is die toon zo fel?
"Uit die toon blijkt dat de aartsbisschop en ik een geschiedenis hebben met elkaar en dat er wat oud zeer zit. Verder suggereert bisschop Eijk in die brief dat ik in mijn uitlatingen het werk van de censoren heb bekritiseerd. Maar dat is onjuist, dat heb ik op geen enkel moment gedaan. Ik heb alleen gezegd: hun keus heeft geen landelijke implicatie.''

En nu? Vergeven en vergeten?
"Als de aartsbisschop terug is uit het buitenland, dan gaan hij en ik en de twee hulpbisschoppen van Utrecht uitgebreid met elkaar om de tafel. We beseffen dat we voor een heel andere, grote uitdaging staan: het dossier seksueel misbruik. Dus een goede onderlinge samenwerking heeft nu de hoogste prioriteit.''

Bron: Katholiek Nederland
http://www.katholieknederland.nl/actualiteit/2010/detail_objectID708112_FJaar2010.html